Ο Σπύρος Σκούλλος από τη Λεμεσό κέρδισε πρόσφατα ένα κλιματιστικό προσφοράς της GREE, χορηγού του ΑΠΟΕΛ, έχοντας καταφέρει να ονομάσει σωστά τους πρωταγωνιστές του ηρωικού πρωταθλήματος μπάσκετ του 1998. Εικονιζόμενοι ήταν οι Σάλιβαν, Στυλιανού, Ζαχαρίου, Χριστοδούλου, Γκαρσία, Νικόλας Ιωάννου, Μάριος Ιωάννου, Λοϊζίδης, Χρήστου, Αλεξάνδρου, Παπαφιλίππου, Λυσάνδρου, Χρυσάνθου και Χαρίτου. Μαέστρος ο πρωταθλητής Ευρώπης του ’87 Μέμος Ιωάννου. Πρόεδρος του Σωματείου ήταν ο Ουράνιος Ιωαννίδης.
Τι πέτυχε όμως εκείνη η ομάδα;
Σεπτέμβριος 1997. Υπό το βάρος χρεών ο ΑΠΟΕΛ συστήνει την ΑΠΟΕΛ Ποδόσφαιρο Λτδ η οποία διαχειρίζεται την ποδοσφαιρική ομάδα. Τα αποτελέσματα στο ποδόσφαιρο δεν είναι επιθυμητά και η ομάδα διανύει τη χειρότερη σεζόν της σύγχρονης ιστορίας της. Στο μπάσκετ τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Το Σωματείο υποφέρει οικονομικά.
Υπό το αβάσταχτο και μη διαχειρίσιμο χρέος, πρέπει να πραγματοποιήσει μία αξιοπρεπή παρουσία σε όλα τα τμήματα, αφού αυτό απαιτείται από μία ομάδα όπως τον ΑΠΟΕΛ. Με αρκετές δυσκολίες, η καλαθοσφαιρική ομάδα ενισχύεται με δύο ξένους, τους Αμερικανούς Γκαρσία και Σάλιβαν. Στη regular season ο ΑΠΟΕΛ έχει καλή παρουσία, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση της βαθμολογίας, πίσω από τον Κεραυνό.
Εν μέσω play offs η ομάδα περνά δύσκολες στιγμές, αφού όσο περνάει ο χρόνος, ο οικονομικός κλοιός στενεύει. Τα μέλη της διοίκησης αναγκάζονται να μεταβούν στην προπόνηση και να ενημερώσουν τους ξένους καλαθοσφαιριστές ότι θα πρέπει να αποδεσμευτούν. Γκαρσία και Σάλιβαν δηλώνουν ότι δεν τους ενδιαφέρουν τα λεφτά και πως το μόνο που θέλουν είναι σε περίπτωση που στεφθούμε πρωταθλητές να πάρουν τα μισά τους χρωστούμενα. Μέσα από όλες αυτές τις δυσκολίες, ο ΑΠΟΕΛ αποκλείει τον ισχυρό τότε Αχιλλέα Καϊμακλίου και περνά στον τελικό απέναντι στον Κεραυνό.
Προπονητές, αθλητές, παράγοντες και κόσμος γίνονται ένα και δίνουν όρκο να πραγματοποιήσουν αυτό που πριν από λίγους μήνες φάνταζε ακατόρθωτο. Η σειρά με τον Κεραυνό φτάνει στο 3-3 και ο μεγάλος τελικός πρωταθλήματος θα παιχτεί στην έδρα του Κεραυνού.
Το κλειστό του Στροβόλου όμως, μόνο έδρα του Κεραυνού δε θυμίζει. Μια πορτοκαλί λαοθάλασσα κατακλύζει μιάμιση κερκίδα, δίνοντας φτερά στα πόδια των παιδιών του Μέμου Ιωάννου. Ο ΑΠΟΕΛ μετά από μία χρονιά που κανείς δεν ήξερε την επόμενη μέρα για το Σωματείο, δικαιώνει το Νίκο Καρύδη που κάποτε είπε πως ο ΑΠΟΕΛ είναι σαν τη Λερναία Ύδρα, που αν της κόψεις ένα κεφάλι, θα πεταχτούν από εκεί περισσότερα. Ο Θρύλος κερδίζει το έβδομο πρωτάθλημα της ιστορίας του και προσφέρει αξέχαστες στιγμές χαράς και ευτυχίας στους χιλιάδες πιστούς του, μέσα σε χρόνια πέτρινα.