Με την βοήθειαν του Θεού, με πίστιν εις τον τίμιο αγώνα μας, με την συμπαράσταση ολοκλήρου του Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα δια την αποτίναξιν του Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίο μας κατέλιπαν οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην: «Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ»
Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας της ΕΟΚΑ 1955-59 υπήρξε η πιο ένδοξη σελίδα στην ιστορία του σύγχρονου κυπριακού Ελληνισμού, ανέδειξε για μια ακόμη φορά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα τον ηρωισμό, την αυταπάρνηση και το μεγαλείο της ψυχής, που ως αναπόσπαστα συστατικά από τα βάθη των αιώνων χαρακτηρίζουν το ελληνικό έθνος.
Αμούστακοι νέοι, που όχι απλώς δεν δείλιασαν μπροστά στην αριθμητική υπεροχή και τη στρατιωτική υπεροπλία του Άγγλου κατακτητή, αλλά βγήκαν μπροστάρηδες στον αγώνα για λευτεριά, στον αγώνα για ένωση με την μητέρα Ελλάδα. Γονείς που έκλαψαν, όχι από λύπη και στεναχώρια για τον θάνατο των παιδιών τους, αλλά από συγκίνηση και περισσή περηφάνια για τον ηρωισμό τους.
Μικροί, έφηβοι, η μαθητιώσα νεολαία, ηλικιωμένοι, άντρες και γυναίκες, δοσμένοι όλοι σε έναν ανεπανάληπτο αγώνα, σε μια αναμέτρηση που φάνταζε άνιση. Ήξεραν καλά μέσα τους όμως, πως όσο άνιση κι’ αν ήταν η μάχη, όση δύναμη κι’ αν είχε ο κατακτητής, το σθένος και τη δύναμη της ελληνικής ψυχής κανείς δεν θα μπορούσε να τιθασεύσει.
Έγραφε ο ήρωας Ανδρέας Ζάκος: «Η ώρα του θανάτου πλησιάζει, μα στην ψυχή μας φωληάζει η ηρεμία. Τη στιγμή αυτή ακούμε την Ηρωική Συμφωνία του Μπετόβεν. Στη θέση που βρισκόμαστε τώρα ούτε με το μικροσκόπιο δεν μπορούμε ν’ ανακαλύψουμε, πού υπάρχει τραγωδία στον θάνατο».
Σήμερα που τιμούμε το έπος του 1955-59, οι μορφές των ηρώων της ΕΟΚΑ φτερουγίζουν ανάμεσά μας. Και από τα Φυλακισμένα Μνήματα ακούγονται βροντερές ιαχές: «Θάρρος, αδέλφια, ατρόμητοι»! «Γεια σας, αδέλφια! Να συνεχιστεί ο αγώνας! Ζήτω η Ελλάς!».
Έγραφε ο ήρωας Ανδρέας Παναγίδης: «Δεν χάσαμε το θάρρος μας αλλά βαδίσαμεν με το κεφάλι ψηλά προς την αγχόνην, διότι η ελευθερία χρειάζεται θυσίας. Δεν θα δω την Κύπρον ελεύθερη, αλλά προσέφερα το αίμα μου για να την δουν οι νέες γενεές της Κύπρου ελεύθερη».
Λόγια που σήμερα, 66 χρόνια μετά, αντακλούν και εμπερικλείουν ολόκληρη την πεμπτουσία, το νόημα της σημερινής επετείου. Και που μας υπενθυμίζουν πως ενόσω η ιδιαίτερή μας πατρίδα συνεχίζει να τελεί υπό τουρκική κατοχή, η πραγματική δικαίωση των ηρώων μας θα παραμένει ανεκπλήρωτη.
Ήταν πρώτη Απριλίου, της ΕΟΚΑ η αρχή…
«Ή ΤΑΝ Ή ΕΠΙ ΤΑΣ»
Δόξα και τιμή στους αθάνατους ήρωες του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνα 1955-59!